به نام خدا
با عرض سلام و تبریک عید ولایت خدمت همه دوستان و شیعیان عزیز
مرحوم حاج شیخ عبدالکریم اعلی الله مقامه می فرمود اگر مقدّس ترین زمان ما، که از آن مقدس تر دیگر نیست بخواهد برای امیرالمؤمنین(علیه السلام ) مدح بگوید از این بهتر که عمروعاص گفته نمی تواند بگوید بعد از آنکه معاویه روی کار آمد. کاغذ نوشت که بیا با من همراهی کن. عمر و عاص می دانست که اگر آنجا برود همه چیز به او می دهند خانه می دهند زن می دهند شام و نهار می دهند و....
جواب نامه ی معاویه را چنین نوشت نوشت: تو می دانی مرا به چه دعوت می کنی؟ مرا دعوت می کنی که روگردان بشوم از کسی که در غدیر خم پیغمبر فرمود: من کنت مولا فهذا علیّ مولاه
تو می دانی به چه چیز مرا دعوت می کنی؟ دعوت می کنی روگردان بشوم از کسی که پیغمبر خدا فرمود: علی منّی و انا من علی
می دانی تو مرا به چه چیز دعوت می کنی؟ دعوت می کنی به اینکه روگردان بشوم از کسی که پیامبر در مورد او فرمود که: علی منّی بمنزلة هارون من موسی
یک یک مناقب امیرالمؤمنین را می شمرد آخرش نوشت ، بالاخره تو مرا دعوت می کنی که ریسمان ایمان را از گردن بیرون بیندازم و با تو جفت بشوم آیا همچین چیزی ممکن است؟
این جواب را برای معاویه نوشت اما بالاخره حیله گری معاویه او را به سمت خود کشاند و رفت دست راست و چپ معاویه شد. دنیا اینجور است. کسی که مدح کننده امیرالمؤمنین است. یک مرتبه می شود مخلص و خالص دشمن او ، دنیا این جوری است. پس باید خیلی به خود ترسید و لرزید که مبادا دنیا به جایی برسد که راه انسان مثل عمر و عاص کج شود ( به نقل از کتاب ایینه صدق و صفا، رضا استادی، ص 137- 138)
یا حق